Private Equity in Control? Of toch vooral in Excel?

Private Equity en financiële sturing – het lijkt een gouden huwelijk. Tot je onder de motorkap kijkt.

In pitchdecks van PE-partijen kom je ze vaak tegen: termen als “data-driven performance”, “dashboards”, “real-time steering” en “value creation via control”. Maar vraag je het de CFO’s van portfoliobedrijven zélf, dan klinkt het geluid toch wat minder gelikt.

Uit een recent CFO-onderzoek onder 160 portfoliobedrijven blijkt: één op de vijf scoort onvoldoende op Business Control. En dat in een tijd waarin alles data-driven zou moeten zijn.

Wat gaat er mis? Waarom hebben zoveel portfoliobedrijven – zelfs met de beste intenties van investeerders – zo weinig grip op hun eigen stuurinformatie?

PE = snel, strak en strategisch. Toch?

De klassieke PE-aanpak is helder: inkoop optimaliseren, processen versimpelen, top-line laten groeien, margin management strak trekken, en met een paar mooie bolt-ons de exit voorbereiden. Meestal binnen 3 tot 5 jaar.

En toch… vaak ontbreekt het aan een robuuste business control-functie. Waarom?

1. Tijdgebrek: value creation is verslavend

De focus ligt op snelheid. Niemand heeft de tijd of rust om een goed ingerichte controlcyclus op te bouwen. Het liefst zien investeerders elke zes weken een update met stijgende grafieken – maar bouwen aan een solide, geïntegreerde controlfunctie kost simpelweg tijd. Tijd die er vaak niet is.

2. Resources: lean is te lean

Veel portfoliobedrijven werken met finance teams die klein en reactief zijn. De controller is boekhouder, BI-specialist én sparringpartner tegelijk. En dashboards? Die worden gebouwd in verloren avonduren door iemand die ooit een cursusje Power BI volgde.

3. Tooling: Excel leeft nog volop

Ja, er is een ERP. En ja, er is een BI-ambitie. Maar in de praktijk blijft Excel dominant. Rapportages worden gekopieerd, geplakt en aangepast – vaak onder tijdsdruk. En dan mogen we hopen dat de controller niet op vakantie is.

4. Cultuur: rapporteren ≠ challengen

Business control is méér dan cijfers oplepelen. Het is sparren, duiden, en corrigeren. Maar in veel portfoliobedrijven is de cultuur daar nog niet op ingericht. De operatie is ‘druk met de business’ en ziet finance nog te vaak als compliancepartner, niet als copiloot.

En ondertussen wél sturen op groei

Wat wringt: PE-bedrijven verwachten wél snelheid, groei en rendement. Maar sturen vaak met mistige cijfers, historische rapportages en vage indicatoren. De cockpit is high-speed, maar de radar is wazig.

En als het tegenzit – bij afwijkingen, cashproblemen of integratie-uitdagingen – is het “waarom?” vaak lastig te beantwoorden. Juist omdat Business Control niet volwassen is ingericht.

Wat is dan wel nodig?

Business Control anno 2025 vraagt om meer dan alleen cijfers. Het vraagt om:
– Scherp zicht op marges, kostenstructuren en cash drivers
– Dashboarding dat realtime inzicht geeft, niet weken achterloopt
– Een controller die met de business praat, niet alleen met Excel
– Een cultuur waarin sturen belangrijker is dan verklaren

Kortom: geen rapportagefunctie, maar een sturingsfunctie.

En ja, dat kan gewoon

Bij Coney Minds helpen we portfoliobedrijven van PE-huizen die stap wél te maken.
Van achteraf rapporteren naar realtime sturen. Van losse KPI’s naar geïntegreerde dashboards. Van data-chaos naar control.

Kijk op www.coneyminds.nl voor onze dashboarding-oplossingen. Desnoods speciaal ontworpen voor PE-deelnemingen die wél grip willen. Want waarde creëren begint niet bij de exit, maar bij het inzicht.

Abonneer
Laat het weten als er
guest
0 Commentaren
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties