De hypocrisie van Microsoft over AI

Door Karen Hao

Dit artikel is een vertaling van het Engelstalige artikel dat Karen Hao schreef voor het Amerikaanse magazine The Atlantic.

Microsoft-managers hebben de laatste tijd nagedacht over het einde van de wereld. In een whitepaper dat eind 2023 werd gepubliceerd, beschreven Brad Smith, vicevoorzitter en president van het bedrijf, en Melanie Nakagawa, chief sustainability officer, een ‘planetaire crisis’ die AI zou kunnen helpen oplossen. Stel je een door AI ondersteunde tool voor die helpt voedselverspilling te verminderen, om maar een voorbeeld uit het document te noemen, of een toekomstige technologie die ‘decarbonisatie zou kunnen versnellen’ door AI te gebruiken om nieuwe ontwerpen voor groene technologie te bedenken.

Maar terwijl Microsoft probeert zijn reputatie als AI-leider in klimaatinnovatie te versterken, verkoopt het bedrijf zijn AI ook aan fossiele energiebedrijven. Honderden pagina’s aan interne documenten die ik heb verkregen, plus interviews die ik het afgelopen jaar heb afgenomen met 15 huidige en voormalige werknemers en managers, laten zien dat de techgigant de technologie heeft geprobeerd te verkopen aan bedrijven zoals ExxonMobil en Chevron als een krachtig hulpmiddel voor het vinden en ontwikkelen van nieuwe olie- en gasreserves en het maximaliseren van hun productie, terwijl het zich publiekelijk committeert aan een drastische vermindering van de uitstoot.

Hoewel technologiebedrijven al lang zaken doen met de fossiele energiesector, is de zaak van Microsoft opmerkelijk. Het laat zien hoe de AI-hausse bijdraagt ​​aan een van de meest urgente problemen waarmee onze planeet vandaag de dag te maken heeft, ondanks het feit dat de technologie vaak wordt geprezen om zijn vermeende potentieel om onze wereld te verbeteren, zoals toen Sam Altman getuigde voor het Congres dat het problemen als ‘klimaatverandering en het genezen van kanker’ zou kunnen aanpakken. Deze deals laten ook zien hoe Microsoft de grillen van AI kan gebruiken om uit twee monden te praten, de fossiele energiesector het hof te maken en tegelijkertijd zijn ecologische geloofwaardigheid te laten gelden.

Veel van de documenten die ik heb bekeken zijn ingediend bij de Securities and Exchange Commission (SEC) als onderdeel van een klokkenluidersklacht waarin wordt beweerd dat het bedrijf ‘de ernstige klimaat- en milieuschade veroorzaakt door de technologie die het levert aan de fossiele energiesector’ heeft weggelaten uit openbare bekendmakingen, omdat de informatie van materieel en financieel belang is voor investeerders. Een woordvoerder van Microsoft zei dat het bedrijf niet op de hoogte was van de indiening en niet was benaderd door de SEC.

Jarenlang promootte Microsoft routinematig zijn werk met bedrijven als Schlumberger, Chevron, Halliburton, ExxonMobil, Baker Hughes en Shell. Rond 2020, hetzelfde jaar dat Microsoft ambitieuze klimaatverbintenissen aanging, waaronder een doel om tegen 2030 koolstofnegatief te zijn, werd het technologiebedrijf stiller over dergelijke partnerschappen en richtte het zich op berichten over de overgang naar netto nul. Achter de schermen is Microsoft doorgegaan met het zoeken naar zaken van de fossiele energiesector; documenten met betrekking tot de algehele pitchstrategie laten zien dat het bedrijf deels op zoek is gegaan naar zaken in de energiesector door de mogelijkheden te vermarkten om boren te optimaliseren en automatiseren en de olie- en gasproductie te maximaliseren.

Het afgelopen jaar heeft Microsoft zich op de generatieve AI-rush gestort in een poging om meer deals binnen te halen, die elk meer dan honderden miljoenen dollars waard kunnen zijn. Microsoft-werknemers hebben opgemerkt dat de olie- en gasindustrie een marktkans van $ 35 miljard tot $ 75 miljard per jaar zou kunnen vertegenwoordigen, volgens documenten die ik heb bekeken. Op basis van de documenten zien leidinggevenden deze generatieve AI-tools, de meest populaire nieuwe technologie sinds de iPhone en een waarin Microsoft miljarden dollars heeft geïnvesteerd, als een soort geheim wapen voor het bereiken van klanten.

Tijdens een interne telefonische vergadering met meer dan 200 werknemers in september vorig jaar merkte een Microsoft-energiemanager genaamd Bilal Khursheed op dat de energiesector zich sinds de generatieve AI-investeringen van het bedrijf tot Microsoft wendde voor begeleiding op het gebied van AI op een manier die misschien ‘nog nooit eerder was gebeurd’. “We moeten deze kans maximaliseren. We moeten het pad uitstippelen om generatieve AI te adopteren,” zei hij, volgens een transcriptie van de vergadering die ik heb bekeken.

Een dergelijk pad? Het gebruik van generatieve algoritmen om olie- en gasreservoirs te modelleren en hun winning te maximaliseren, zei Hema Prapoo, Microsoft’s wereldwijde leider van olie- en gasactiviteiten, later in de vergadering. Verschillende documenten benadrukken ook Microsoft’s unieke relatie met OpenAI als een extra verkoopargument voor energieklanten, wat suggereert dat GPT de productiviteit los van de winning van fossiele brandstoffen zou kunnen stimuleren. OpenAI reageerde niet op een verzoek om commentaar.

Vanuit een zakelijk perspectief is het natuurlijk logisch dat Microsoft grote deals sluit met fossiele energiebedrijven. En dergelijke partnerschappen betekenen niet per se dat het bedrijf zijn klimaatverbintenissen tegenspreekt. Microsoft-managers hebben betoogd dat AI ook fossiele-brandstofbedrijven kan helpen hun ecologische voetafdruk te verkleinen.

Zowel Microsoft als zijn energieklanten verdedigen hun partnerschappen door te stellen dat hun doelen in harmonie zijn, niet in tegenspraak. Ze vertelden me dat AI-services de productie van olie en gas efficiënter kunnen maken, de productie kunnen verhogen en tegelijkertijd de uitstoot kunnen verminderen – een refrein dat ik herhaaldelijk zag in documenten als onderdeel van Microsofts verkooppraatjes. Bovendien runnen sommige van deze bedrijven windparken en zonneparken, die verder profiteren van Microsofts cloudtechnologieën. Microsoft heeft ook verkennend academisch onderzoek aangeprezen naar hoe AI kan worden gebruikt om nieuwe materialen te ontdekken voor het verminderen van CO2 in de atmosfeer.

Het idee dat de klimaatvoordelen van AI de milieukosten zullen overtreffen, is echter grotendeels speculatief, vooral gezien het feit dat generatieve AI-tools zelf enorm veel hulpbronnen verbruiken. Binnen de komende zes jaar zullen de datacenters die nodig zijn om de volgende generatie AI-modellen te ontwikkelen en te laten draaien waarin Microsoft investeert, meer stroom verbruiken dan heel India. Ze zullen worden gekoeld door miljoenen en miljoenen liters water. Ondertussen zijn wetenschappers het erover eens dat de wereld warmer zal worden en het klimaat extremer.

Microsoft is geen bedrijf dat bestaat om klimaatverandering te bestrijden en het hoeft geen verantwoordelijkheid te nemen om onze planeet te redden. Toch probeert het bedrijf het publiek ervan te overtuigen dat door te investeren in een technologie die ook wordt gebruikt om fossiele energiebedrijven te verrijken, de maatschappij beter toegerust zal zijn om de milieucrisis op te lossen. Sommige werknemers van het bedrijf beschreven dit idee als belachelijk. Voor deze werknemers laten de energiecontracten van Microsoft alleen de onaangename realiteit zien van hoe de AI-investeringen van het bedrijf daadwerkelijk worden gebruikt. Duurzaamheid vooruithelpen? Misschien. Fossiele brandstoffen opgraven? Zoals Prapoo het in die conference call in september zei, is het een ‘game changer’.

Voordat Holly Alpine eerder dit jaar Microsoft verliet – ze was het zat, zei ze, dat het bedrijf de winning van fossiele brandstoffen bleef steunen – had ze er bijna tien jaar gewerkt in functies die gericht waren op energie en het milieu. Onlangs leidde ze een programma binnen de cloud operations and innovation-afdeling van Microsoft dat investeert in projecten voor ecologische duurzaamheid in de gemeenschappen waar de datacenters van het bedrijf zich bevinden. Alpine was zeven jaar geleden ook medeoprichter van een duurzaamheidsbelangengroep binnen het bedrijf waar nu duizenden werknemers lid van zijn. (Net als de andere genoemde bronnen in dit verhaal, heeft ze geen van de documenten die ik heb bekeken, verstrekt.)

Leden van deze groep hielden zich aanvankelijk bezig met bescheiden bedrijfszaken, zoals het laten verminderen van de consumptie van wegwerpartikelen in de eetzalen van het bedrijf. Maar hun ambities groeiden, deels als reactie op de eigen klimaattoezeggingen van Microsoft in 2020. Deze werden gedaan tijdens een moment van toegenomen klimaatactivisme; miljoenen mensen over de hele wereld, waaronder techwerkers, waren net bijeengekomen om te protesteren tegen het gebrek aan gecoördineerde actie om de CO2-uitstoot terug te dringen.

Microsoft is er sindsdien niet in geslaagd om zijn jaarlijkse uitstoot elk jaar te verminderen. Het laatste milieurapport, dat in mei werd uitgebracht, laat een toename van 29 procent in emissies zien sinds 2020. Deze verandering is voor een groot deel te danken aan recente AI-ontwikkelingen, zoals het bedrijf uitlegt in het rapport. “Alle openbare verklaringen en publicaties van Microsoft schetsen een prachtig beeld van het gebruik van AI voor duurzaamheid”, vertelde Alpine mij. “Maar deze focus op de positieve kanten verbergt het hele verhaal, dat veel duisterder is.”

Het kernprobleem voor Alpine en andere voorstanders is Microsofts onvermoeibare steun voor de winning van fossiele brandstoffen zoals olie, aardgas en kolen. In maart 2021 breidde Microsoft zijn partnerschap uit met Schlumberger, een olietechnologiebedrijf, om een ​​AI-verbeterde service te ontwikkelen en te lanceren op het Azure-platform van Microsoft. Azure biedt cloudcomputing aan voor diverse organisaties, maar dit product was op maat gemaakt voor de olie- en gasindustrie, om te helpen bij de productie van fossiele brandstoffen, naast andere toepassingen. De hoop, volgens twee interne presentaties, was dat het Microsoft zou helpen om zaken te doen met veel van de toonaangevende leveranciers van fossiele brandstoffen. Een woordvoerder van Schlumberger wilde geen commentaar geven op deze deal.

Recente ontwikkelingen op het gebied van AI hebben het plaatje ingewikkelder gemaakt, maar het niet veranderd. Een slide deck uit januari 2022 presenteert een analyse van hoe de tools van Microsoft ExxonMobil in staat zouden kunnen stellen om zijn jaarlijkse omzet met $ 1,4 miljard te verhogen – $ 600 miljoen daarvan zou afkomstig zijn van het maximaliseren van zogenaamde duurzame productie, of olie die met minder energie wordt geboord. (Een vertegenwoordiger van ExxonMobil weigerde commentaar te geven.)

Andere documenten bevatten details over meerdere deals die Chevron heeft gesloten met Microsoft om toegang te krijgen tot het AI-platform en andere cloudservices van de techgigant. Een executive strategy memo uit juni 2023 gaf aan dat Microsoft hoopte Chevron te overtuigen om OpenAI’s GPT-3.5 en GPT-4 te adopteren om ‘meer bedrijfswaarde te leveren’. Een woordvoerder van Chevron vertelde me dat het bedrijf AI deels gebruikt om ‘efficiënties in exploratie en winning te identificeren en onze ecologische voetafdruk te helpen verkleinen’. Er is spanning. Enerzijds kan AI helpen de tol van boren op het milieu te verminderen. Anderzijds wordt het gebruikt voor boren.

Hoe wegen deze bedrijven de milieuvoordelen van een efficiëntere booroperatie af tegen de milieuschade van het sneller kunnen boren? Een woordvoerder van Shell gaf een kwantificeerbaar voorbeeld van hun denkwijze: het Azure AI-platform van Microsoft stelde Shell in staat om de beste instellingen voor zijn apparatuur te berekenen, waardoor de CO2-uitstoot bij verschillende aardgasfaciliteiten werd verlaagd. Bij één faciliteit werd een geschatte reductie van 340.000 ton koolstofdioxide per jaar gerealiseerd. Dit lijkt indrukwekkend: op basis van de geschatte emissies van de EPA is dit ongeveer de hoeveelheid CO2 die jaarlijks door 74.000 auto’s wordt gegenereerd. In verhouding tot de totale emissies van Shell is het echter praktisch onbeduidend. Volgens de eigen rapportage van het bedrijf was Shell vorig jaar verantwoordelijk voor ongeveer 1,2 miljard ton aan emissies.

Binnen Microsoft hebben leden van de duurzaamheidsgroep herhaaldelijk een verzoekschrift ingediend bij het leiderschap om het standpunt over deze contracten te wijzigen. Google kondigde bijvoorbeeld in 2020 aan dat het geen aangepaste AI-tools zou maken voor de winning van fossiele brandstoffen. Zou Microsoft dat niet kunnen doen? “We hebben nooit gepleit voor het verbreken van de banden met de fossiele energiesector”, vertelde Alpine me. Microsoft zou met klanten kunnen samenwerken aan hun transitie naar schone energie, zonder de winning expliciet te ondersteunen, redeneerde Alpine.

Om haar zaak te bepleiten, presenteerde Alpine in december 2021 een memo aan Smith waarin de effecten van de olie- en gasdeals van het bedrijf werden berekend. Ze wees bijvoorbeeld op een enkele deal uit 2019 met ExxonMobil die naar verluidt ‘de productie tegen 2025 met maar liefst 50.000 olie-equivalente vaten per dag zou kunnen uitbreiden’, aldus een persbericht van Microsoft. Die extra vaten zouden naar schatting 6,4 miljoen metrische ton aan emissies produceren, wat een belofte voor koolstofverwijdering die Microsoft in 2020 deed, drastisch overtreft, schreef ze. (Ik heb haar schatting geverifieerd bij meerdere onafhankelijke koolstofanalisten. ExxonMobil weigerde commentaar te geven.)

Werknemersadvocaten vroegen het management van het bedrijf om de principes van ‘Responsible AI’ aan te passen om de gevolgen van de technologie voor het milieu aan te pakken. De groep adviseerde ook om verdere beperkingen op te leggen aan projecten voor de winning van fossiele brandstoffen. Rond deze tijd publiceerde Microsoft in plaats daarvan een nieuwe reeks principes die de betrokkenheid van het bedrijf bij olie- en gasklanten regelden. Het voorstel werd mede geschreven door Darryl Willis, de corporate vice president van de energiedivisie van Microsoft (en een voormalig BP-directeur die tijdens de Deepwater Horizon-crisis als de facto woordvoerder van BP fungeerde). Het was geen verrassing dat het niet alle suggesties van de groep overnam.

Wat het voorstel wel bevatte, was een bepaling dat Microsoft de winning van fossiele brandstoffen alleen zal ondersteunen voor bedrijven die ‘openlijk hebben toegezegd netto nul koolstofdoelen te behalen’. Dit kan voor sommigen een schrale troost zijn: een rapport uit 2023 van de Net Zero Tracker, een samenwerking tussen non-profitorganisaties en de Universiteit van Oxford, concludeerde dat dergelijke toezeggingen van fossiele energiebedrijven ‘grotendeels betekenisloos’ zijn. De meeste bedrijven claimen een netto-nuldoelstelling die volledig rekening houdt met alleen hun operationele emissies, zoals of hun kantoren, wagenparken of apparatuur worden aangestuurd door groene energie, terwijl ze een groot deel van de emissies van de fossiele brandstoffen die ze produceren, negeren.

Toen ik met Willis sprak over de energietak van Microsoft, herhaalde hij keer op keer dat ‘het ingewikkeld is’. Willis legde uit dat zijn team zich richt op het uitbreiden van de toegang tot energie – “Er zijn een miljard mensen op de planeet die geen toegang hebben tot energie”, zei hij – terwijl ze ook proberen de overgang naar CO2-arme energie te versnellen. Ik vroeg hem hoe Microsoft van plan was om dat laatste doel te bereiken, nu het op jacht is naar contracten die bedrijven helpen om naar fossiele brandstoffen te boren.

“Ons plan, eerlijk gezegd, is om ervoor te zorgen dat we samenwerken met de juiste organisaties die zich inzetten en proberen deze [duurzaamheids]reis te versnellen en vooruit te helpen”, zei hij. Met andere woorden, het bedrijf ziet zijn aanpak om de technologie te verkopen niet als onverenigbaar met zijn duurzaamheidsdoelen. “AI zal meer problemen oplossen dan het creëert”, vertelde Willis me. “Veel van de dilemma’s waarmee we worden geconfronteerd met energie zullen worden opgelost dankzij de relatie met generatieve AI.”

In de hoop meer te begrijpen over het perspectief van het bedrijf, sprak ik ook met Alex Robart, een voormalig Microsoft-medewerker die in 2022 vertrok en met Willis samenwerkte om de energieprincipes te schrijven. Hij noemde de aanpak van Microsoft praktisch. “Heeft Big Energy, de huidige energiesector, zich op veel manieren behoorlijk slecht gedragen, met name de afgelopen 25 tot 40 jaar in de VS, met betrekking tot het klimaat? Ja, absoluut,” vertelde hij me.

Robart betoogde echter ook dat fossiele energiebedrijven deel moeten uitmaken van de transitie naar schonere alternatieven en dat ze dat alleen zullen doen als ze financiële prikkels hebben. “Je hebt hun balansen nodig; je hebt hun kapitaal nodig; je hebt hun expertise in projectmanagement nodig. We hebben het over het bouwen van enorme infrastructuur, en het bouwen van infrastructuur is moeilijk,” zei hij. Zonder dat “gaat het fundamenteel niet werken.”

In de tussentijd heeft Microsoft ‘geen tijdlijn vastgelegd’ voor het geleidelijk afbouwen van werk dat gericht is op het vinden en ontwikkelen van nieuwe fossiele energiereserves, aldus een woordvoerder van Microsoft.

Lucas Joppa, de eerste Chief Environmental Officer van Microsoft, die het bedrijf in 2022 verliet, vreest dat de wereld de huidige koers van AI-ontwikkeling niet zal kunnen omkeren, zelfs als de technologie een netto-negatieve impact op duurzaamheid blijkt te hebben. Bedrijven ontwerpen gespecialiseerde chips en datacenters alleen voor geavanceerde generatieve AI-modellen. Microsoft plant naar verluidt een supercomputer van $ 100 miljard om de volgende generaties van OpenAI-technologieën te ondersteunen; het zou jaarlijks evenveel energie kunnen vergen als 4 miljoen Amerikaanse huishoudens. Dit alles opgeven zou hetzelfde zijn als de VS die auto’s zou verbieden nadat het hele snelwegenstelsel eromheen was ontworpen.

Daarin schuilt de kern van het probleem: in dit nieuwe generatieve AI-paradigma heerst onzekerheid over zekerheid, domineert speculatie de realiteit, en onderwerpt wetenschap zich aan geloof. De hype rond generatieve AI versnelt de winning van fossiele brandstoffen, terwijl de technologie ongekende hoeveelheden energie verbruikt. Zoals Joppa mij vertelde: “Dit moet wel het meeste geld zijn dat we ooit in de kortst mogelijke tijd hebben uitgegeven aan iets dat we fundamenteel niet begrijpen.”

Over de auteur: Karen Hao is een schrijver voor het Amerikaanse magazine The Atlantic.

Bron: The Atlantic, 13 september 2024

Microsoft’s Hypocrisy on AI – The Atlantic